Για όσο καιρό κι αν το έχουμε ανάγκη…
- 6 Ιουνίου, 2018
- 12:00 μμ
Μια κάμπια που σέρνονταν στο κλαδί ενός δέντρου βλέπει μια πεταλούδα να πετάει πάνω απ’ το κεφάλι της και σκέφτεται: “Εμένα πάντως, δε θα μ’ έπειθε κανένας και με τίποτα, να πετάξω εκεί ψηλά!”
Πόσες και πόσες φορές στη ζωή μας ζούμε ξανά και ξανά την ίδια ιστορία. Νιώθουμε όπως η κάμπια, σερνόμαστε για καιρό σε μια κατάσταση και αρνιόμαστε να δούμε και στη συνέχεια να κάνουμε εκείνο που θα μπορούσε να μας απελευθερώσει για να πετάξουμε!
Πόσες και πόσες φορές σ’ εκείνες τις κουβεντούλες που γίνονται μέσα στο κεφάλι μας, αρνιόμαστε το θαύμα της μεταμόρφωσης στον εαυτό μας, κομποδεμένοι μέσα σε δικαιολογίες και φόβους.
Όμως οι πεταλούδες θα συνεχίζουν να πετάνε γύρω μας και θα μας θυμίζουν για όσο καιρό κι αν το έχουμε ανάγκη, ότι τα θαύματα απλά συμβαίνουν. Θα μας θυμίζουν για όσο καιρό κι αν το έχουμε ανάγκη, ότι η ομορφιά και η ελευθερία είναι η φυσική μας εξέλιξη. Θα μας θυμίζουν για όσο καιρό κι αν το έχουμε ανάγκη, ότι ο πόνος, η ανασφάλεια κι ο φόβος θα υπάρχουν μόνο όσο εμείς κρατάμε τον εαυτό μας πίσω, στην ασφάλεια της κάμπιας.
Κάθε τέτοια εποχή οι πεταλούδες θα έρχονται να μας θυμίζουν ότι η αληθινή μας φύση, είναι το ίδιο μ’ αυτές: μοναδική, υπέροχη, της θεϊκής δημιουργίας θαύμα. Ότι είναι ανάγκη της ψυχής μας να εξελιχθούμε. Να γίνουμε όμορφοι και ελεύθεροι…
Κάθε φορά που θα βλέπουμε πεταλούδες, ας θυμόμαστε…
Με πολλή αγάπη και πίστη
στο θαύμα της μεταμόρφωσης
και την ομορφιά που όλοι έχουμε μέσα μας!
