Ζήτησε και θα σου δοθεί!

Ζήτησε και θα σου δοθεί!

Αυτή η φράση κυκλοφορεί γύρω μας από τότε που ήμασταν παιδιά και από το σχολείο κι αργότερα από τόσα βιβλία και συζητήσεις. Διαβάζουμε κι ακούμε από διαφορετικές πηγές ότι είναι μια από τις θεμελιώδεις αλήθειες της ζωής. Αν ζητήσεις, θα πάρεις.

Και; Ζητάμε; Όχι. Ή αρκετά δύσκολα. Όμως υπάρχουν κάποιοι δεξιοτέχνες αυτής της αλήθειας που έχουν σχεδόν πάντα θεαματικά αποτελέσματα. Τα παιδιά. Ζητάνε ξανά και ξανά και με διάφορους τρόπους αυτό που θέλουν μέχρι που το αποκτούν. Τόσο απλά. Και δεν διστάζουν να ζητήσουν αυτό που θέλουν είτε πρόκειται για μια πισίνα είτε για ένα χωνάκι παγωτό! Από τη φύση τους έχουν την ικανότητα να διεκδικούν τα θέλω τους.

Κι έπειτα τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται ενήλικες. Γινόμαστε εμείς. Πού πήγε αυτή η ικανότητα; Επινοούμε ένα σωρό δικαιολογίες και προφάσεις για να κρατάμε τα θέλω μας σε μια απόσταση ασφαλείας από εμάς.

Ο μεγαλύτερος δράκος ανάμεσα σε εμάς και τα θέλω μας, αυτός που μας εμποδίζει να τα δημιουργήσουμε ακόμη και να τα ονειρευτούμε πολλές φορές, είναι το χαμήλωμα της αυτοπεποίθησης που έγινε με τα χρόνια, με διάφορους τρόπους και μέσα από εκείνη την εκπαίδευση ενός καλού παιδιού που απαγορεύεται να ζητάει γιατί δεν είναι σωστό, δεν είναι καλό…

Όμως τα θέλω μας δεν θα πάψουν ποτέ να μας γνέφουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κι όσο εμείς μένουμε μακριά τους, τόσο στραγγίζουμε από χαρά και κέφι για ζωή.

Ναι αλλά εκείνη η αυτοπεποίθηση που δεν είναι τόση όσο την θέλω; Που μου δημιουργεί ένα σωρό εμπόδια;

Έ, και λοιπόν! Όλα ξεκινάν από μία απόφαση. Ένα βήμα τη φορά. Ένα μικρό βήμα, κάθε μέρα, προς το θέλω που αγαπώ, που ζητώ να έχω. Ένα μικρό συγκεκριμένο βήμα καθημερινά με οδηγεί μίλια μακριά! Και στον πιο μεγάλο στόχο. Ένα βήμα τη φορά.

Με πολλή αγάπη για όλους εσάς και όλα τα θέλω όλων μας!

Βένα Καλογήρου