Μ’ αυτόν τον μήνα που έρχεται για να τον ζήσουμε, τι θα κάνουμε;

Επειδή, “τα πάντα στον ορατό κόσμο είναι εκδήλωση του αόρατου – όσων συμβαίνουν στο νου και στην καρδιά μας”, έτσι λένε οι μεγάλοι δάσκαλοι, οι σοφοί, αλλά τώρα πια και οι επιστήμονες, έχω κάποιες προτάσεις:

Προτείνω, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ, να απαγκιστρωθούμε και να αφήσουμε στην άκρη συγκεκριμένα σήριαλ-σενάρια ιδιαίτερα προσφιλή στο νου μας τα οποία δημιουργούν συναισθήματα σαν αυτά μιας ταινίας θρίλερ στην τηλεόραση. Και τα οποία μπορούν να αφορούν τα πάντα, τη δουλειά, τα παιδιά, τη γάτα του γείτονα κλπ.

Επίσης προτείνω κάθε πρωί να θυμίζουμε στον εαυτό μας το προφανές: τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα αυτά που έχουμε σήμερα και μας κάνουν να νοιώθουμε καλά, από ανθρώπους μέχρι αντικείμενα, το αυτοκίνητο, το κλιματιστικό, η φροντίδα, το νοιάξιμο, η αγκαλιά μπορεί να μην υπάρχουν αύριο.

Για αυτό, μια πολύ καλή ιδέα είναι ξεκινώντας την ημέρα να φέρνουμε 5 – 6 από αυτά στο νου μας (το παραπάνω σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν βλάπτει, ούτε και το πολύ παραπάνω) και να τους λέμε σαν να μπορούν να μας ακούσουν:

«Ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου». Και να το νοιώθουμε αληθινά όταν το λέμε, είτε πρόκειται για τη μανούλα μας, είτε για το αυτοκίνητο.

«Αγαπώ που υπάρχεις στη ζωή μου». Και να το νοιώθουμε αληθινά, σ’ ότι κι αν στέλνουμε αυτό το συναίσθημά μας τη συγκεκριμένη στιγμή, είτε είναι ο σύντροφός μας είτε η θάλασσα.

«Ευγνωμονώ που υπάρχεις στη ζωή μου». Και να το νοιώθουμε αληθινά. Γιατί αυτό το συναίσθημα, σε όποια ομορφιά της ζωής μας κι αν το απευθύνουμε, έχει την ικανότητα να την ισχυροποιήσει, να την πολλαπλασιάσει.

Ας έχουμε έναν Καλό Μήνα ιδιαίτερα όμορφο, για τον καθένα από εμάς χωριστά και για όλους ΜΑΖΙ.

Βένα Καλογήρου