Αδέλφια μου Έλληνες, τι είναι το Πάσχα;

Χωρίς να είμαι θεολόγος, χωρίς να έχω την πρόθεση να θίξω το θρησκευτικό πιστεύω κανενός και με απόλυτο σεβασμό σε όλους, θα ήθελα να προσθέσω την προσωπική μου άποψη στο ερώτημα ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ.

Δεν πιστεύω ότι είναι απλά μια υπέροχη ευκαιρία για γιορτές, πανηγύρια, ξεκούραση, σύσφιξη των σχέσεων, επίσκεψη στο χωριό και οτιδήποτε σχετικό.

Δεν πιστεύω ότι είναι απλά ένα μήνυμα, ένας συμβολισμός, για την Ανάσταση που θα συμβεί και στον άνθρωπο επειδή συνέβη στον Ιησού. Βεβαίως και υπάρχει αυτό το μήνυμα (έστω και σαν καθήκον ή ελπίδα) αλλά δεν γιορτάζεται 2000 χρόνια το Πάσχα μόνο και μόνο για αυτό το μήνυμα.

Στην προσπάθειά μου να απαντήσω στο ερώτημα, τι είναι αυτό που κάνει τόσους πολλούς ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο να γιορτάζουν το Πάσχα, έκανα στον εαυτό μου κάποιες ερωτήσεις.

Ποιο ήταν το έργο που χαρακτήρισε τη ζωή του Χριστού;

Μα αυτή η απάντηση είναι απλή. Η διδασκαλία της αγάπης.

Ποιας αγάπης; Αυτής που στηρίζεται στην ιδιοκτησιακή νοοτροπία; Δηλαδή, το παιδί ΜΟΥ, η γυναίκα ΜΟΥ, οι γονείς ΜΟΥ, η δουλειά ΜΟΥ και οτιδήποτε ΜΟΥ; Ή μήπως μιας άλλης αγάπης που έχει να κάνει με ολόκληρη τη φύση, τα ζώα, τον άνθρωπο; Και πώς να υπάρξει μια τέτοια αγάπη εάν δεν ξέρεις τι είναι αγάπη; Εάν δεν την έχεις νιώσει να καίει, να δροσίζει, να εμπνέει, να φωτίζει, να στηρίζει και να οδηγεί τον ίδιο σου τον εαυτό; Εάν δεν έχεις βιώσει ότι η αγάπη είναι, ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ, δόσιμο; Εάν δεν έχεις καταλάβει ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αγαπήσεις αληθινά εάν δεν έχεις αγαπήσει πρώτα τον εαυτό σου; Και τι συμβαίνει όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου;

Όταν αρχίσεις ειλικρινά να αγαπάς τον εαυτό σου, τότε αρχίζεις και κάνεις διαφορετικές επιλογές από αυτές που έκανες μέχρι σήμερα. Αρχίζουν να έχουν σημασία για σένα πράξεις και συμπεριφορές που δεν τις έκανες στο παρελθόν. Για παράδειγμα, προτιμάς να βοηθήσεις το γείτονα που υποφέρει και να περάσετε μαζί το Πάσχα από το να πας εκδρομή. Γιατί το κάνεις; Γιατί πια είναι πιο σημαντική για σένα η χαρά, η ομορφιά και η αγάπη που θα νιώσεις βλέποντας το χαμόγελο του άλλου από όλα εκείνα που θα ένιωθες στην εκδρομή…

Όταν αυτή η πορεία συνεχιστεί κι επειδή Ο,ΤΙ ΔΙΝΕΙΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ, αρχίζεις να ζεις μια καινούρια ζωή που έχει όλο και περισσότερη αγάπη και ομορφιά.

Προσωπικά πιστεύω ότι το ΑΠΟΛΥΤΟ δόσιμο του Χριστού, το δόσιμο της ίδιας του της ζωής, ήταν το μεγαλύτερο μάθημα του Δασκάλου σε όλους μας. Μας έμαθε με το θάνατο και την Ανάστασή Του πως όταν αγαπάς ξέρεις να δίνεις, υπηρετείς αξίες και ιδανικά τα οποία δίνουν όχι μόνο σε αυτούς που είναι κοντά σου, αλλά σε όλους και σε όλα, και τότε – ω του θαύματος – κυριολεκτικά ανασταίνεσαι γιατί βιώνεις την αληθινή αγάπη.

Η αγάπη είναι ζωή, συντροφικότητα, ομορφιά, αφθονία, ευτυχία, δεν είναι πόνος, μιζέρια, φόβος, έλλειψη και μοναξιά.

Ο άνθρωπος γεννιέται με την αγάπη μέσα του, όσο κι αν την έχουμε καταπιέσει από φόβο, όσο κι αν φαίνεται ότι την έχουμε ξεχάσει, αυτή υπάρχει μέσα μας. Αυτό είναι το Πάσχα για μένα. Είναι η υπενθύμιση της ύπαρξης της αγάπης και η αναγκαιότητά της να εκφραστεί. Αυτή η περιρρέουσα ενέργεια της αγάπης τις ημέρες του Πάσχα μας κάνει να το γιορτάζουμε και οι πιστοί και όσοι δεν πιστεύουν.

Τελειώνοντας, σας παρακαλώ, να δοκιμάσετε να περάσετε το φετινό Πάσχα, ΔΙΝΟΝΤΑΣ όσο περισσότερη αγάπη μπορείτε ΣΕ ΟΛΟΥΣ όσοι θα βρεθούν στο δρόμο σας και ίσως συμβούν θαύματα. Που ξέρεις, μπορεί να έχω δίκαιο…

Με αγάπη και ευγνωμοσύνη για την ομορφιά που μου έχετε χαρίσει, σας εύχομαι,
ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΣΑΣ…

Αντώνης Καλογήρου