Η ζωή κάνει κύκλους

Αγαπημένοι μαθητές και φίλοι μου.

Όλοι μας γνωρίζουμε πως η ζωή κάνει κύκλους, έχει τα πάνω και τα κάτω της, έχει συνεχώς απώλειες και κέρδη και γενικά είναι ένα παιχνίδι, όπως λέει και η Βένα, χωρίς τέλος.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αλλαγών το μυστικό είναι, να αποδέχεσαι την πραγματικότητα (όλα για κάποιο λόγο γίνονται), να προσαρμόζεσαι στις καινούριες συνθήκες και να μην ακινητοποιείσαι.

Κάθε πάνω και κάθε κάτω, κάθε αλλαγή, κουβαλάει μαζί της και ένα δώρο που εάν το αναγνωρίσεις και το εκμεταλλευτείς, σε κάνει καλύτερο. Σε κάνει πιο δυνατό, σε εξελίσσει, σε κάνει πιο σοφό και τελικά σε κάνει πιο ικανό, όπως σου αξίζει και δικαιούσαι.

Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα, αντιμετώπισα ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα υγείας (από αυτά που εύκολα σε στέλνουν σε άλλα σύμπαντα), από το οποίο κατάφερα και βγήκα δυνατός και υγιής.

Με αφορμή αυτήν μου την περιπέτεια και τα δώρα της, σας γράφω αυτό το κείμενο για να μοιραστώ μαζί σας κάποιες μεγάλες αλήθειες ζωής.

Αρχικά, όπως με έχετε ακούσει να λέω πολλές φορές, οι ομορφιές της ζωής δεν υπάρχουν μέσα στις σπηλιές της ασφάλειας. Για να απολαύσεις τη ζωή, για να κατακτήσεις κορυφές, για να δικαιώσεις την ύπαρξή σου, οφείλεις να βγεις από τη σπηλιά σου.

Έξω από τη σπηλιά είναι οι επιτυχίες, η κατάκτηση των ονείρων και των «θέλω» της καρδιάς σου, η γνώση, οι φιλίες, ο έρωτας και πάνω απ’ όλα η αληθινή ΑΓΑΠΗ, δηλαδή μια ΖΩΗ που αξίζει να τη ζήσεις.

Ίσως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού να χρειαστεί να ρισκάρεις, να χάσεις, να κάνεις λάθη, να πέσεις και να ξανασηκωθείς, να ξαναρχίσεις από το μηδέν και να αντιμετωπίσεις όλες τις αναποδιές που μπορεί να σου συμβούν, όμως όλα αυτά, εάν πάρεις τα μαθήματα που σου προσφέρουν, είναι που σε κάνουν τελικά να μπορέσεις να κατακτήσεις τις κορυφές που σου αξίζουν.

Ίσως θα αναρωτιέσαι: Και τι είναι αυτό που κάνει κάποιους (λίγους) να βγαίνουν από τη σπηλιά τους και να κυνηγούν τα όνειρά τους ζώντας τελικά μια υπέροχη ζωή και τους πολλούς να επιλέγουν να ζήσουν μια ζωούλα μικρομεσαία και προβληματική;

Η απάντηση είναι μία. Ο ΦΟΒΟΣ!!!

Ναι, ο φόβος της αποτυχίας, της επιτυχίας, της απόρριψης, της μοναξιάς και κάθε συνειδητός ή ασυνείδητος φόβος που σε οδηγεί στη μετριότητα της σπηλιάς. Που σε κάνει να μη θέλεις να πληρώσεις το τίμημα της επιτυχίας γιατί το θεωρείς πόνο ενώ το τίμημα είναι «τιμώ» τα όνειρά μου και πάνω απ’ όλα τον εαυτό μου.

Ίσως αναρωτιέσαι, μα καλά υπάρχει άνθρωπος που δε φοβάται; Η απάντηση είναι ένα τεράστιο ΟΧΙ. Το θέμα δεν είναι να μη φοβάσαι. Το θέμα είναι να μάθεις να μη σε ακινητοποιεί ο φόβος. Να μάθεις, όσο κι αν φοβάσαι, να παίρνεις το φόβο σου αγκαλιά και να μπαίνεις στη δράση.

Όσο ήμουν στην εντατική, με όλα τα δεδομένα εις βάρος μου και βέβαια φοβήθηκα. Ξέρεις όμως τι έκανα; Είπα στον εαυτό μου: Αντώνη, ό,τι κι αν γίνει, είτε φύγεις είτε όχι, κάντο όρθιος, τίμησε για μια ακόμα φορά το θέλω σου για ζωή. Και αυτό έκανα με τον τρόπο που όλοι οι απόφοιτοι του ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ γνωρίζουν.

Τελειώνοντας, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα από τα δώρα που πήρα από αυτήν την περιπέτειά μου. Ό,τι μαθαίνεις και το κάνεις δικό σου, μένει για πάντα μέσα σου και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις όποτε το χρειαστείς. Το βέβαιο είναι πως σε κάνει πιο δυνατό και πιο ικανό από το φόβο σου.

Με τις καλύτερες ευχές μου σε όλους σας για τον καινούριο χρόνο,

Αντώνης Καλογήρου