Η καλύτερη εποχή ή ή χειρότερη;

Ο κόσμος φαίνεται να είναι στη χειρότερη κατάσταση που έχει υπάρξει ποτέ. Μία παγκόσμια επιδημία, ασταθής οικονομία, περιορισμοί κυκλοφορίας, φυλετικές αδικίες, τρελοί πολιτικοί, πόλεμοι, και τόσες άλλες δυσμενείς καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε αδύναμοι, ανασφαλείς, και γεμάτοι φόβο για το μέλλον.

Πώς μπλεχτήκαμε σε αυτό το χάλι; Και το πιο σημαντικό, πώς μπορούμε να βγούμε από αυτό;

Η αλήθεια είναι, ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν είναι χειρότερη από άλλες του παρελθόντος. Πόλεμοι, αρρώστιες και αδικίες μαστίζουν την ανθρωπότητα από την αρχή της ύπαρξής της. Το πρώτο βήμα για να γιατρέψουμε την τωρινή μας κατάσταση είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε θύματα μιας ασυνήθιστα καταπιεστικής περιόδου.

Το δεύτερο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι η πηγή κάθε καταπίεσης είναι στο μυαλό μας.

Το τρίτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι και η ελευθερία από κάθε καταπίεση συμβαίνει στο μυαλό μας. Σε κάθε εποχή υπάρχει πολύ κακό, και σε κάθε εποχή υπάρχει πολύ καλό. Ο κόσμος είναι ένα τεράστιο θέατρο με διαφορετικές πραγματικότητες που συνυπάρχουν. Ο καθένας από μας διαλέγει την πραγματικότητα στην οποία ζει σύμφωνα με τις σκέψεις του. Είναι ανώφελο να προσπαθήσεις να αλλάξεις τις καταστάσεις χωρίς πρώτα να αλλάξεις το μυαλό.

Ο Αϊνστάιν είπε, “Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα με το ίδιο μυαλό που το δημιούργησες”.

Ο Thoreau δήλωσε “Όλοι κοιτάνε να κόψουν τα κλαδιά του κακού αλλά ένας χτυπάει στη ρίζα”.

Στο βιβλίο  A Course in Miracles διαβάζουμε: “Αντί να προσπαθείς να αλλάξεις τον κόσμο, διάλεξε να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι για τον κόσμο.”

Είναι δελεαστικό να πιστεύεις πως: “Αν ξεφορτωθούμε τον κωρονοϊό και εξασφαλίσω το εισόδημά μου θα είμαι ήρεμος.” Φυσικά, αυτό θα ήταν υπέροχο και προσεύχομαι να συμβεί σύντομα. Αλλά αν περιμένουμε να εξαφανιστεί το κακό για να είμαστε ήρεμοι, θα περιμένουμε για πάντα. Ο τρόπος για να καταπολεμήσουμε το κακό είναι να είμαστε ήρεμοι, το οποίο είμαστε ελεύθεροι να το διαλέξουμε τώρα. Στο A Course in Miracles επίσης διαβάζουμε: “Θα μπορούσα να βλέπω την ηρεμία αντί γι’ αυτό”.

Όσο μεγαλύτερη η πρόκληση, τόσο μεγαλύτερη η ευκαιρία. Την ώρα που πολλοί άνθρωποι παραδίνονται στον φόβο και στον πανικό, κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούν αυτόν τον χρόνο για να κάνουν κάτι καλό. Όπως ένας άνθρωπος από την Αυστραλία που είδε μια πολύ μεγάλη ουρά να περιμένει να εξυπηρετηθεί σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Πήγε στην τράπεζά του πήρε 10.000$ και έδωσε σε κάθε άτομο από 100$. “Η τεράστια ανταμοιβή μου ήταν που έβλεπα τα πρόσωπά τους να φωτίζονται,” κατέθεσε ο ίδιος. Επίσης είναι και το πλήρωμα κάποιων αερογραμμών στην Αγγλία που δεν μπορούσαν να εργαστούν λόγω της απαγόρευσης των πτήσεων. Έστησαν αίθουσες φιλοξενίας στα νοσοκομείο και πρόσφεραν αναψυκτικά στο εξουθενωμένο νοσηλευτικό προσωπικό.

Μια φίλη μου στην Πορτογαλία που δεν μπορούσε να ταξιδέψει, ανακάλυψε αρκετούς ηλικιωμένους στην πολυκατοικία της που χρειάζονταν βοήθεια. Τους μαγείρευε, τους πήγαινε στα ιατρικά ραντεβού τους και ανέπτυξε βαθιές σχέσεις μαζί τους. Ο συγγραφέας George Eliot αναρωτήθηκε “Γιατί έχουμε έρθει σε αυτόν τον κόσμο, αν όχι για να κάνουμε τις ζωές των άλλων ευκολότερες;”

Η πρώτη φράση στο βιβλίο του Charles Dickens Ιστορία δύο πόλεων, σε ελεύθερη μετάφραση είναι: ” Ήταν η καλύτερη και ταυτόχρονα η χειρότερη των εποχών…”.

Αυτό είναι αληθινό για κάθε εποχή. Πάντα υπάρχει το φως και το σκοτάδι, το καλό και το κακό, η σοφία και η βλακεία. Ο καθένας μας διαλέγει με ποιο στοιχείο του κόσμου θα πορευθεί. Zούμε τον κόσμο που ταιριάζει με τις σκέψεις μας. Κάθε μας σκέψη είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα σε έναν κόσμο, προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Αν θες να ζεις στην καλύτερη εποχή, πρέπει να κάνεις τις καλύτερες σκέψεις.

*ένα κείμενο του Alan Cohen