Η μεγάλη ευκαιρία…

Καθόμουν μ’ ένα καφεδάκι στο χέρι και το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε ερωτήσεις, οι απαντήσεις των οποίων (αν τις βρω χωρίς να κάνω λάθος), θα φέρει πιο κοντά στη χαρά, στην ομορφιά, στην αγάπη και τελικά στην ευτυχία τους ανθρώπους.

Τι δεν γνωρίζουμε; Πού κάνουμε λάθος; Γιατί σχεδόν όλοι νιώθουμε πως δεν έχουμε όση αγάπη θα θέλαμε; Ποια είναι η αιτία που μας δυσκολεύει να βιώσουμε τη χαρά; Γιατί μας είναι δύσκολο να πούμε «είμαι ευτυχισμένος»; Υπάρχει τρόπος για να απολαύσουμε το «ταξίδι»;

Αυτές, και μια σειρά από άλλες σκέψεις, με βασάνιζαν μέχρι που αποφάσισα να αρχίσω, με βοηθό μου το πληκτρολόγιο, να τις βάζω σε μια σειρά και στη συνέχεια να τις μοιραστώ μαζί σας.

Ήξερα πως δύο τρόποι υπήρχαν για το ψάξιμο στους δαιδαλώδους δρόμους του μυαλού μου. Ο ένας, να ξεκινήσω από την επιφάνεια και στη συνέχεια να προσπαθήσω να κατέβω στα βαθειά.

Ο άλλος, να ξεκινήσω από τα βάθη και να προσπαθήσω να απαντήσω σε όλες αυτές τις απορίες της καθημερινότητάς μας. Προτίμησα τον πρώτο…

Κάπου κάνουμε λάθος, αδέλφια μου.

Κάποιος είπε κάποτε: «Όταν η δύναμη της αγάπης γίνει μέσα μας πιο σημαντική από την αγάπη της δύναμης, τότε θα λυθούν και τα προβλήματά μας»!!!

Πιθανά θα αναρωτιέσαι: Μα πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος, όταν μου λείπουν τόσο πολλά; Όταν μου λείπει η οικονομική άνεση για να κάνω όλα όσα μου είναι απαραίτητα ώστε να νιώσω ωραία (δωράκια, διακοπές κλπ.); Όταν όλοι γύρω μου έχουν πρόβλημα, είναι κλεισμένοι στα καβούκια τους και δεν υπάρχουν τα κατάλληλα κεφάτα άτομα για να γλεντήσουμε παρέα; Όταν η αβεβαιότητα κι ο φόβος για το αύριο σφίγγει τις καρδιές όλων μας; Όταν δεν έχω δίπλα ανθρώπους που να με αγαπάνε τόσο όσο θα ήθελα;

Μα πώς μπορώ να είμαι χαρούμενος με τόσα προβλήματα, με τόση αβεβαιότητα, με τόσες ελλείψεις; Χωρίς να μπορώ να κάνω ό,τι θέλω, αλλά και χωρίς την αγάπη που θέλω να έχω γύρω μου; Πώς μπορώ να έχω την αγάπη που έχω ανάγκη, όταν όλοι νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και τα προβλήματά τους;

Ναι αδελφέ μου, έχεις δίκαιο. Τα πράγματα, εκεί έξω, είναι έτσι όπως τα λες. Εμείς όμως τι κάνουμε; Πόσο αγαπάμε αυτό το υπέροχο πλάσμα που φέρει το όνομά μας; Πόσο το υποστηρίζουμε, το εκτιμάμε, το προστατεύουμε, το βοηθάμε, το αγαπάμε; Αν εμείς δεν τα δίνουμε όλα αυτά στον εαυτό μας, με ποιο παράλογο επιχείρημα έχουμε το δικαίωμα να τα ζητάμε από τους άλλους; Γιατί να μας τα δώσουν; Όταν εγώ δεν πιστεύω ότι τα αξίζω πώς θα το πιστέψει ο άλλος για να μου τα δώσει;

Αλλά κι εγώ τι δίνω στους άλλους; Τους δίνω όλα αυτά που ζητάω ή λειτουργώ μ’ αυτό που με μάθανε; Γιατί αυτό που έμαθα από μικρός είναι πως η αγάπη είναι ένα αλισβερίσι. Σου δίνω, μου δίνεις και πορευόμαστε. Η αγάπη, όμως, δεν είναι συναλλαγή. Η αγάπη είναι χαρά, ευγνωμοσύνη, ομορφιά, προσφορά, νοιάξιμο και πάνω απ’ όλα ενότητα.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ…
Αυτές τις μέρες των εορτών, έχουμε όλοι μας μια μεγάλη ευκαιρία. Να δώσουμε, πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μας αγάπη. Να είμαστε για μας, η πρώτη μας προτεραιότητα. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να μας δώσουμε αυτά που έχουμε ανάγκη, να μας αγαπήσουμε!!! Και έχουμε έναν σημαντικό λόγο γι’ αυτό. Μέχρι σήμερα, ακόμα και τις φορές που κάναμε λάθος, κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε.
Αλλά και κάτι άλλο. Πάψτε να πιστεύετε τον οποιονδήποτε σας λέει ή σας δείχνει με τον τρόπο του ότι δεν αξίζετε. Δεν είναι αλήθεια. Είστε υπέροχα της φύσης θαύματα. Ναι, κανείς μας δεν είναι τέλειος. Έχουμε αδυναμίες, φόβους, ανασφάλειες και άγνοια που μας οδηγεί σε λάθη. Όμως, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν αξίζουμε, γιατί ταυτόχρονα έχουμε ταλέντα, όνειρα, ομορφιές και μια καρδιά που απεγνωσμένα ψάχνει τρόπους για να πάρει, αλλά και να δώσει, αγάπη. Πιστέψτε στον εαυτό σας, δώστε του αυτά που έχει ανάγκη, σταθείτε δίπλα του και φερθείτε του σαν να είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή σας, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ!!!

Πάμε, λοιπόν, ΟΛΟΙ μαζί, αυτές τις Άγιες μέρες, να γεμίσουμε με αγάπη για μας και τότε (κι αν δεν το πιστεύετε, απλά δοκιμάστε το) θα διαπιστώσετε πόσο εύκολο είναι να γεμίσετε και τους γύρω σας, αλλά και ολόκληρη τη ζωή σας, με αγάπη.

Καλά Χριστούγεννα φίλοι μου, με μια ζεστή αγκαλιά και πολλή αγάπη…

Αντώνης Καλογήρου