Μέσα σου κατοικεί…

“Μέσα σου κατοικεί ένα άτομο που είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο έχεις ποτέ ονειρευτεί”.
–Πατάντζαλι

Μ’ αρέσει τόσο, κάθε φορά που διαβάζω αυτή τη φράση, να ρουφάω στην κυριολεξία την τόσο μεγάλη αλήθεια της μέσα μου σαν διψασμένος που αρνιέται να πιστέψει σ’ αυτό το γάργαρο νερό που τρέχει μπροστά του, μην πιστεύοντας ότι είναι πραγματικό και χρειάζεται να πίνει κάτι λίγο από αυτό ξανά και ξανά.

Τι μας κρατάει λιγότερο ή περισσότερο μακριά από αυτή την αλήθεια; Μα, ένας φόβος… Πάντα ένας φόβος είναι το “στερητικό μας”. Αυτό που μπαίνει μπροστά στο δρόμο μας, ανάμεσα σε εμάς και αυτό που επιθυμούμε και μας φρενάρει, μας εμποδίζει να πιστέψουμε αληθινά στον εαυτό μας, να ζήσουμε όπως αληθινά επιθυμούμε, να δουλέψουμε και να απαιτήσουμε από τη ζωή το καλύτερο για μας, να εκφραστούμε στον έρωτα, να παίξουμε, να διασκεδάσουμε, να γίνουμε αληθινά αγαπητοί και να διεκδικήσουμε ουσιαστικά και με αγάπη το καλύτερο που έχει για μας η ζωή!

Πάντα ένας φόβος είναι εκεί μπροστά, μικρότερος ή μεγαλύτερος, σημαντικός ή όχι, που μας κοιτάει στα μάτια και παίζει μαζί μας. Εκείνος το ξέρει ότι είναι απλώς μια φανταστική οντότητα μέσα στο μυαλό μας. Εμείς δεν το ξέρουμε. Εκείνος το ξέρει πως όλη τη δύναμη την έχουμε εμείς. Εμείς δεν το ξέρουμε.

Εκείνος το ξέρει πως το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μας τρομοκρατεί μέσα στις σκιές. Τρέμει μη ρίξουμε φως επάνω του. Τρέμει αυτό που δυσκολευόμαστε λιγότερο ή περισσότερο να αναγνωρίσουμε, τον αληθινό εαυτό μας και τη δύναμή μας!

Αγαπώ κάτι που λέει η Gill Edwards: Το να νικήσεις το δράκο δεν σημαίνει να τον σκοτώσεις, αλλά να γελάς με τα καμώματά του, όταν εκείνος φυσάει φωτιά επάνω σου!

Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε στο σεμινάριο του φόβου στις 8 και 9 Νοεμβρίου και σας περιμένουμε όλους εκεί, να ξεφορτωθούμε φόβους και να το απολαύσουμε!

Με όλη μου την αγάπη,
Βένα Καλογήρου