Το όνειρο το δικό μου όπως και το δικό σου, βεβαίως υπάρχει. Μόνο που μας ζητάει να φτάσουμε εκεί, να το κερδίσουμε, δεν παραδίδεται με ντελίβερι.
Γι’ αυτό τόσο λίγοι κατακτούν τις μεγάλες τους κορυφές και ζουν αληθινά τα όνειρά τους χωρίς να συμβιβάζονται σε κάτι λιγότερο ή πιο βολικό. Γιατί όσο πιο μεγάλο το όνειρο, τόσο πιο μεγάλο το τίμημα. Γιατί τίμημα σημαίνει τιμώ, σημαίνει προσφέρω από τον εαυτό μου ό,τι περισσότερο από χρόνο, κέφι, δουλειά, έμπνευση κι ό,τι άλλο χρειαστεί… για να το υπηρετήσω. Κι αυτό το κάνω με όλο το κέφι και το θέλω της ψυχής μου, γι’ αυτό δεν με κουράζει, αντίθετα με συναρπάζει.
Το θέμα είναι ότι το όνειρο δεν σου απλώνει καμία σκάλα να ανεβείς για να το φτάσεις. Μένει εκεί, πολύ πιο ψηλά από εσένα και σε προκαλεί και προσκαλεί ταυτόχρονα να το κατακτήσεις. Και σε κοιτάει και γελάει. Ξέρει ότι το θέλω όλων είναι πολύ μεγάλο, αλλά αυτό δεν μετράει. Μετράει μόνο το θέλω που εκφράζεται σε δράση, στην πράξη.
Όμως αυτό το μεγάλο θέλω που εκφράζεται στην πράξη, σέρνει μαζί του ζόρια, δώρα, σπαζοκεφαλιές, ανασφάλειες, χτυπήματα, ομορφιές, ρίσκα, δόσιμο πολλές φορές χωρίς να βλέπεις φως μπροστά… Και γι’ αυτό τόσοι πολλοί σταματάνε στην πορεία αυτού του δρόμου χωρίς να φτάσουν ποτέ στο όνειρο.
Είναι αλήθεια αυτό; Ότι ο δρόμος για το όνειρο είναι τόσο κακοτράχαλος;
Ναι, είναι. Και ταυτόχρονα όχι δεν είναι. Είναι αλήθεια γι’ αυτούς που εγκαταλείπουν το δρόμο χρησιμοποιώντας χίλιες μύριες δικαιολογίες για το κακοτράχαλο του δρόμου. (Έτσι έχει βγει και η ρήση: η επιτυχία είναι θέμα τύχης, ρώτησε οποιονδήποτε αποτυχημένο να το επιβεβαιώσεις.)
Δεν είναι αλήθεια για εκείνους τους άλλους, που παίρνουν αγκαλιά αυτή την αγάπη που μοιάζει με φωτιά που τους καίει τα σωθικά και θέλουν να ενωθούν με το όνειρο, θέλουν να το ζήσουν. Γι’ αυτούς, ο δρόμος είναι απλά αυτό που τους οδηγεί στο όνειρο!
Τιμώ και αγαπώ τα όνειρα όλων μας. Όσο περισσότεροι βαδίζουμε αυτόν τον δρόμο, τόσο περισσότερο η ζωή όλων μας θα προχωράει με άλματα μπροστά, τόσο περισσότερο θα υπάρχουν γύρω μας όμορφοι κι ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Βένα Καλογήρου