Haruki Murakami: “Και όταν η καταιγίδα περάσει, μπορεί ούτε καν να θυμάσαι πώς βγήκες μέσα από αυτήν, πώς τα κατάφερες να επιζήσεις. Μπορεί ακόμη να μην νιώθεις σιγουριά ότι η καταιγίδα έχει πραγματικά περάσει.
Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο. Όταν βγεις από την καταιγίδα, δεν θα είσαι πια ο ίδιος, εκείνος που μπήκε μέσα σ’ αυτήν. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος της κάθε καταιγίδας.”
Την κάθε καταιγίδα θέλω να την αντιμετωπίζω με το να είμαι εκεί και να περάσω μέσα από αυτήν και να βγω σοφότερη. Τα αν… και τα θα… ροκανίζουν το μυαλό μου. Αλλά το μυαλό μου το χρειάζομαι να είναι όλο στο πώς θα καταφέρω αυτόν τον “άθλο”.
Αλλά εδώ, είμαστε όλοι μαζί. Μαζί θα περάσουμε μέσα από αυτή την καταιγίδα, μαζί θα βγούμε από αυτήν.
Σ’ αυτόν τον άθλο χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Είμαστε πολύτιμοι ο ένας για τον άλλον.
Με σεβασμό και αγάπη,
Βένα Καλογήρου