Παναγιώτης Ρεγκούκος

Αγαπητέ μου Αντώνη, μόλις ανακάλυψα το blog σου και πραγματικά χάρηκα ιδιαίτερα που είσαι ακόμη «στις επάλξεις» της προσωπικής ανάπτυξης και βελτίωσης και που συνεχίζεις να βοηθάς κόσμο, όπως βοήθησες και εμένα το 1976 (!) με το καταπληκτικό σεμινάριο που πέρασα και την συνεργασία που είχαμε (για δύο μήνες μόνο που ήταν όμως αρκετός χρόνος για να μου αλλάξουν την ζωή μου).
Πάνε 38 ολόκληρα χρόνια από τότε και ειλικρινά, ακόμη με συντροφεύουν οι ιδέες του σεμιναρίου, η δική σου παρουσία και γενικά όλο το κλίμα της εποχής. Η αγάπη σου για τους ανθρώπους, το πάθος σου για την εκπαίδευση και το ενδιαφέρον σου να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τα στενά όρια που τους επιβάλλουν από την πρώτη μέρα που γεννιούνται, ειλικρινά ήταν για μένα η πηγή κάθε προσωπικής και επαγγελματικής επιλογής που έκανα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οδηγήθηκα και εγώ στην συμβουλευτική και εκπαίδευση σε επαγγελματικά θέματα και στις προσωπικές σχέσεις. Φέρεις πολύ μεγάλη ευθύνη για αυτό!!!
Δεν θα ξεχάσω επίσης το προσωπικό σου ενδιαφέρον για μένα, την ενθάρρυνση σου και γενικά την θετική σου στάση απέναντι μου. Δυστυχώς, κάποιες καταστάσεις της ζωής, μπαίνουν ή πιο σωστά τις βάζουμε πάντα σε μεγαλύτερη προτεραιότητα από κάποιες άλλες, και έτσι παραβλέπουμε εκείνες που θα έπρεπε να τις βάλουμε πρώτες. Όμως, ευτυχώς έρχεται κάποτε το πλήρωμα του χρόνου και βρίσκουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που οφείλουμε να κάνουμε.
Έτσι και εγώ τώρα βρίσκω την ευκαιρία να κάνω αυτό που οφείλω να κάνω στο πρόσωπο σου. Να σου πω δηλαδή ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που υπήρξες στην ζωή μου, που την επηρέασες τόσο θετικά και που μου άνοιξες δρόμους. Τώρα στα 60+ … έχω την ωριμότητα να δω πόσο σημαντική ήταν αυτή η επιρροή και πόσο με βοήθησε.
Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά, γερός και δυνατός να προσφέρεις στον κόσμο, να του προσφέρεις γνώση και ενθάρρυνση ώστε να την χρησιμοποιήσει αποδοτικά για την ζωή του και να γίνει με την σειρά του χρήσιμος σε άλλους ανθρώπους. Καλή επιτυχία σε ό,τι και να κάνεις.