Ποιο είναι το όραμα; Ποιος είναι ο στόχος; Ποιο είναι το κέφι της καρδιάς σου;
Φαντάσου, πως κάθε πρωί πριν ξεκινήσει το τρέξιμο στα πρέπει, τα κάνω και τις δραστηριότητες της ημέρας να απαντάς στον εαυτό σου σ’ αυτές τις τρεις ερωτήσεις. Και να απαντάς με την αλήθεια σου, με την καρδιά όχι με το μυαλό.
Φαντάσου το ακριβώς για μισό λεπτό μόνο. Αλλά νιώσε την απάντησή σου με όλες σου τις αισθήσεις. Και θα νιώσεις ένα χαμόγελο να βγαίνει από μέσα σου και να σχηματίζεται στα χείλη σου.
Αυτό που ξέρουμε πια είναι πως κάθε στιγμή υπάρχει ένας διάλογος – όχι συνειδητός – μέσα στο κεφάλι μας με ερωτήσεις κι απαντήσεις: τι κάνω, τι θα γίνει, θα το καταφέρω; κι αν όχι… και σ’ όλα αυτά μαζί πρόσθεσε και τη φλυαρία του νου. Κι ο νους βαραίνει, κι η καρδιά βαραίνει. Κι η μέρα ξεκινάει με ένα βάρος στους ώμους. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι είμαστε όλοι μας ηρωικά γενναίοι! Και όχι μόνο τα βγάζουμε πέρα αλλά και προχωράμε και κάνουμε πολύ καλά πράγματα. Όμως, αυτή η κούραση…
Όταν μια δημοσιογράφος ρώτησε τον Wernher von Braun για την ιδιαιτερότητα του μυαλού του, εκείνος με καυστικό χιούμορ απάντησε, ότι η μόνη διαφορά είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν το μυαλό τους για το πώς να φτιάξουν το πρωινό τους καφέ, κι εγώ στο πώς να στείλω τον άνθρωπο στο φεγγάρι.
Ποιο είναι το όραμά σου; Ποιος είναι ο στόχος σου; Ποιο είναι το κέφι της καρδιάς σου; Έχεις απαντήσει με την αλήθεια σου στον εαυτό σου;
Αν αφήσεις μόνο του το μυαλό ανεξέλεγκτο τρέχει το πρόγραμμα που έχει συνηθίσει και συχνά γλιστράει σε ακατάσχετη φλυαρία με αρκετή δόση κινδυνολογίας. Από τις απαντήσεις που θα δίνεις στις δικές σου ερωτήσεις εξαρτάται το πρόγραμμα που ο νους σου θα σε οδηγήσει να τρέξεις την ημέρα σου και τελικά στη ζωή σου.
Ανομολόγητο ή όχι, έχεις ένα όραμα! Έχεις ένα στόχο που θέλεις κι αγαπάς! Έχεις ένα κέφι στην καρδιά σου! Κι αν ακόμη δεν έχεις μιλήσει γι’ αυτά ούτε καν σε σένα, είναι καιρός. Τώρα είναι ο καιρός. Δώσε τους ζωή μέσα σου και θα δεις πως σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, βήμα βήμα, θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς πως “το σύμπαν” δηλαδή η ίδια η ζωή, η καθημερινότητά σου θα αρχίσει ίσως δειλά στην αρχή κι έπειτα όλο και πιο δυνατά “να συνωμοτεί υπέρ σου”!
Η πραγματικότητά μας αργά ή γρήγορα συντονίζεται με τα θέλω της καρδιάς μας όταν εμείς ΤΟΛΜΑΜΕ να τα αγαπήσουμε και να τα βγάλουμε στο φως, μπαίνοντας ταυτόχρονα στη δράση για να τα υπηρετήσουμε. Γιατί η αγάπη, υπάρχει μόνο όταν εκφράζεται στην πράξη. Και τα όνειρά μας για τον εαυτό μας, μπορούν να υπάρξουν μόνο αν η αγάπη μας γι’ αυτά εκφράζεται με δράση.
Ποιο είναι το όραμα; Ποιος είναι ο στόχος; Ποιο είναι το κέφι της καρδιάς σου;