Τι μπορείς να κάνεις;;;;!!!
- Agapy
- 6 Οκτωβρίου, 2018
- 3:50 μμ
Κάποια στιγμή διάβασα στο Facebook μια ανάρτηση κάποιου Στάθη Λαζαρίδη που με συγκίνησε, γιατί έδειχνε το μεγαλείο του ανθρώπου. Μίλαγε για το πώς από χρήστης ναρκωτικών ουσιών κατάφερε όχι μόνο να απεξαρτηθεί αλλά και να σπουδάσει και στη συνέχεια να αφιερώσει τη ζωή του στο να βοηθάει όσους είχαν κάθε είδους εξαρτήσεις.
Σκέφτηκα το πόσο άξιζε το θαυμασμό μου και του έστειλα ένα μήνυμα για να του το πω.
Η συνέχεια ήταν συγκλονιστική και νιώθω την ανάγκη (αφού πρώτα ζήτησα την άδειά του) να τη μοιραστώ μαζί σας.
Σταθης Λαζαριδης
30 Σεπτεμβρίου στις 11:53 π.μ. •
Μέσα από την προσωπική πορεία και εμπειρία στην απεξάρτηση ναρκωτικών από το 2005, προχώρησε στην συμβουλευτική και υποστήριξη εξαρτημένων από ναρκωτικά ατόμων. Συμμετείχε στη συνέχεια σε διάφορες δράσεις που αφορούν σε ευπαθείς ομάδες, ομάδες αυτοβοήθειας και αυτογνωσίας με κύριο θέμα αντιμετώπισης τον εθισμό. Παράλληλα, ξεκίνησε σπουδές συμβουλευτικής ψυχολογίας στο Mediterranean College και συνέχισε ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και life coach στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σήμερα εκπαιδεύεται ως εμψυχωτής NDI. Το 2010, δημιούργησε στην Καστοριά το ιδιωτικό Κέντρο Συμβουλευτικής Αναγέννηση, στη συνέχεια την ΜΚΟ Κιβωτό με την υποστήριξη της Μητρόπολης Καστοριάς, υποστηρίζοντας συμβουλευτικά ανθρώπους με εξαρτήσεις, και ακολούθησε το κέντρο Λόγος στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα δραστηριοποιείται κυρίως στην πρόληψη μέσω της συμβουλευτικής και την δημιουργία εργαστηρίων εμψύχωσης.
Αντώνης Καλογήρου Δεν σε γνωρίζω αλλά, άνθρωποι σαν και σένα κάνουν την διαφορά στον κόσμο μας. Νάσαι πάντα καλά.
Σταθης Λαζαριδης 1998 έχω βρεθεί στην Αθήνα με την προτροπή ενός αγαπημένου προσώπου… Ο σκοπός να γνωρίσω δυο ανθρώπους που κατά τα λεγόμενα του θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο θέμα που είχα με τις ουσίες ..
επιφυλακτικός και γεμάτος φόβο από την ζωή ,συναντώ τον Αντώνη και την Βένα .
Θυμάμαι σαν τώρα να ήτανε τα πρόσωπα τους χαμογελαστά γεμάτα φως .
Αναρωτιόμουν τι θα μου ζητούσαν να κάνω …ούτως ώστε να βγω από αυτή την μαύρη τρύπα που με ρουφούσε ολοένα και βαθιά ..
Μου είπαν απλά .. ονειρέψου..
Εγώ είχα ξεχάσει πως γίνονται τα όνειρα βλέπεις …
Με αγάπη μου δείξατε πως χτίζονται τα όνειρα …
Μετά χαθήκαμε ..
Χρόνια αργότερα καθώς συμμάζευα το γραφείο μου, βρήκα ένα χαρτί, έμοιαζε σαν να το είχα κρύψει εκεί ..
περίεργος όπως πάντα … το άνοιξα .
Σ αυτό το χαρτί ήταν γραμμένα τα όνειρα μου .
Θέλω να σας ευχαριστήσω και τους δυο γιατί μου δείξατε ότι στην ζωή μπορείς να κανείς τα όνειρα σου πραγματικότητα .
Σας στέλνω την αγάπη μου.
Δεν σας κρύβω πως δεν θυμόμουν το όνομά του, ούτε βέβαια και ότι είχε παρακολουθήσει τα σεμινάριά μας το 1998.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;
Μάθε από αυτόν τον υπέροχο Άνθρωπο…
