Τον λένε Μιρ και είναι από το Ιράν
- Agapy
- 26 Αυγούστου, 2018
- 11:37 πμ
Τον λένε Μιρ και είναι από το Ιράν.
Πριν από μερικές εβδομάδες ένας συνεργάτης πήρε τηλέφωνο ότι υπάρχει ένας πρόσφυγας από το Ιράν που είναι εξαιρετικός άνθρωπος και ψάχνει να απασχοληθεί μέχρι να βγάλει άκρη με τα χαρτιά του. Και κάπως έτσι εμφανίστηκε στη ζωή μας ο Μιρ.
Η ιστορία του είναι βγαλμένη από ταινία δράσης του Χόλυγουντ μαζί με αρκετό μελόδραμα.
Ιρανός στην καταγωγή, μορφωμένος με τα πτυχία του, εργάστηκε για χρόνια στην Ευρώπη σε μεγάλες εταιρείες, εγκαταστάθηκε στην Αυστρία όπου έκανε οικογένεια, παιδιά, φίλους και ζούσε μία ευκατάστατη ζωή. Πριν μερικά χρόνια αρρώστησαν οι γονείς του στο Ιράν, τα δικά του παιδιά είχαν πλέον μεγαλώσει, με τη γυναίκα του ήταν σε διάσταση και έτσι αποφάσισε να πάει πίσω για να τους βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές που περνούσαν καθώς δε μπορούσαν να αυτοεξυπηρετηθούν και το σύστημα υγείας και τα φάρμακα εκεί είναι πανάκριβα. Δημιούργησε επιχειρήσεις και μία μικρή περιουσία στο Ιράν, παράλληλα σπούδαζε και Ιατρική έτσι από χόμπι γιατί του άρεσε και ήθελε να διευρύνει τις γνώσεις του και η ζωή κυλούσε με τους ρυθμούς της.
Κάποια στιγμή, για δικούς του προσωπικούς λόγους, αποφάσισε να αλλάξει θρήσκευμα. Δε μπορούσε να φανταστεί τις επιπτώσεις που θα είχε αυτή του η απόφαση, ή ενδεχομένως να μπορούσε και να επέλεξε να ακολουθήσει την καρδιά του. Συλλήφθηκε, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε για αυτή του την πράξη. Πέρασε δύσκολες μέρες και νύχτες στη φυλακή μέχρι που βρήκε έναν τρόπο, καθώς είχε τα χρήματα για να το τακτοποιήσει, να φύγει και έφτασε με αεροπλάνο στη Σερβία. Από εκεί περπάτησε (ναι περπάτησε…) μέχρι την Ελλάδα χωρίς να έχουμε ιδέα πως πέρασε τόσα σύνορα. Φτάνοντας στην Ελλάδα πήγε σε ένα κέντρο υποδοχής μεταναστών, είπε την ιστορία του και από τότε έχει ξεκινήσει μία διαδικασία για να μπορέσει να βγάλει διαβατήριο ώστε να έχει το δικαίωμα να ταξιδέψει και να μπορέσει να δει και την οικογένεια του. Αυτό φυσικά θα πάρει καιρό, πολύ καιρό. Στο μεταξύ ο Μιρ ξεκίνησε να πηγαίνει εθελοντικά στον Ερυθρό Σταυρό και να βοηθάει με τις γνώσεις που είχε αποκτήσει από τις ιατρικές του σπουδές (σε λίγους μήνες θα έπαιρνε και το πτυχίο του…) θέλοντας να γεμίζει παραγωγικά το χρόνο του. Είχε μάθει μία ζωή εξάλλου να είναι στη δράση και να παράγει.
Και κάπου εκεί τον γνωρίσαμε. Μία φιγούρα εκπληκτικά ευγενική, με ένα ιδιαίτερο χαμόγελο που διαγράφεται πλατιά στο λεπτοκαμωμένο και ηλιοκαμένο πρόσωπο του και η φωνή του εκπέμπει μία σιγουριά και ηρεμία που σε μαγεύει. Με συγκλόνισε η ευγένεια του και ο τρόπος που αντιμετωπίζει αυτό που του συμβαίνει.
Έχει αποδεχθεί την πραγματικότητα και δε γκρινιάζει για αυτήν. Είναι στη δράση και κάνει πράγματα για να διατηρεί την οξύνοια του και για να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στη χώρα που βρέθηκε. Η ευγνωμοσύνη και ο τρόπος που την εκφράζει προς τους ανθρώπους που του έχουν βρει στέγαση και την εργασία αυτή είναι αγνή και απαράμιλλη. Στενοχωριέται για ένα πράγμα αλλά δείχνει να το έχει αποδεχθεί. Ότι δε θα μπορέσει να ταξιδέψει ποτέ ξανά πίσω στη χώρα του και να φροντίσει τους γονείς του. Μιλάνε στο τηλέφωνο καθημερινά και μαθαίνει τα νέα τους. Θα έχει λέει τουλάχιστον την ευκαιρία να τους αποχαιρετήσει, έστω και τηλεφωνικά.
Ο Μιρ μιλάει άπταιστα 6 γλώσσες. Του πρότειναν πριν λίγες μέρες να εργαστεί σε ένα κέντρο υποδοχής μεταναστών ως μεταφραστής με έναν αξιόλογο για τα “ελληνικά δεδομένα” μισθό. Μου είπε πως απέρριψε την πρόταση γιατί με τα προσόντα του και την εμπειρία του μπορεί να βρει μία εργασία που θα αμείβεται όσο πραγματικά αξίζει. Τι γενναία στάση ζωής και νοοτροπία. Όταν ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό “είμαι” και γνωρίζει τις δυνατότητες και την αξία του τότε έχει και αυτό το επίπεδο αυτοπεποίθησης. Πιστεύει πως θα δημιουργήσει ξανά τη ζωή του εδώ στην Ελλάδα γιατί του άρεσε πολύ το μέρος και το κλίμα και είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρει.
Όποιος έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του θα καταλάβει το γιατί.
Μιρ σε ευχαριστώ για τα μαθήματα ζωής που μου έδωσες.
