Για εμάς όλους μιλάω…
- 6 Ιουλίου, 2015
- 2:40 μμ
Μήπως είναι καιρός αυτοί που τους έδωσαν τη δύναμη, για εμάς όλους μιλάω, να συνειδητοποιήσουμε πως η δύναμή τους, για όλους τους πολιτικούς μιλάω, είναι δανική και είναι η δική μας δύναμη;
Μήπως είναι καιρός, να σταματήσουμε να ψάχνουμε για σωτήρες και να πετάμε το μπαλάκι δεξιά και αριστερά και να αντιληφθούμε πως αυτό που συμβαίνει σε σένα, σε μένα σε όλους μας είναι δικό μας έργο; Και πως εμείς πάλι μπορούμε να το οδηγήσουμε στο καλύτερο και πέρα από αυτό, στο ακόμη καλύτερο για μας;
Μήπως μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας – έτσι κι αλλιώς ψυχή έχουμε τεράστια κι έχει και δύναμη πολύ – και να αναλάβουμε την ευθύνη και γι’ αυτά που αξίζουμε και απολαμβάνουμε και γι’ αυτά που καταστρέφουμε; Γιατί μόνο έτσι πιστεύω πως η δύναμή μας θα έχει και λογική και σοφία για να δημιουργήσει αυτά που ο καθένας μας ξεχωριστά αξίζει και που όλοι μαζί επίσης αξίζουμε.
Μου αρέσει η εικόνα που είδε και τόσο ωραία περίγραψε αυτό το “μαζί” ο Pavlos Atheneos:
“Η Ελλάδα, μέσα σε όλη αυτή την κατρακύλα, κέρδισε μια μεγάλη μάχη. Από την περασμένη Παρασκευή που ξεκίνησε αυτή η παρωδία, οι Έλληνες χωρίστηκαν στα δύο, φανατίστηκαν, τσακώθηκαν, έβρισαν, έφτασαν πολύ χαμηλά. Όμως, κάθε μέρα οι τόνοι έπεφταν. Και στο τέλος, τα μηνύματα ήταν περισσότερο ενωτικά παρά διχαστικά. Δεν σταματήσαμε να διαφωνούμε, αλλά συνεννοηθήκαμε. Βρήκαμε σημεία επαφής, μάθαμε να συζητάμε για τις διαφορές μας, μάθαμε να συνεννοούμαστε διαφωνώντας. Είδα φίλους παραδοσιακά άκαμπτους να ακούν και να καταλαβαίνουν, έστω κι αν ακόμα διαφωνούν. Και ελπίζω ότι είμαστε έτοιμοι να μπούμε όλοι μαζί στο (έτσι κι αλλιώς, πολύ δύσκολο) αύριο.”
Και όσο εμείς ωριμάζουμε, μπορούμε αυτή τη δύναμη, τη δική μας δύναμη, να την χρησιμοποιήσουμε με όλο και περισσότερη ευφυΐα για το δικό σου καλό, το δικό μου, όλων μας. Γιατί ο δρόμος είναι κοινός, τον ίδιο δρόμο θα βαδίσουμε όλοι μαζί έτσι κι αλλιώς.
Κι αυτός ο δρόμος μας αξίζει να είναι καλός. Και να γίνει καλύτερος και ακόμα περισσότερο από αυτό το καλύτερο. Μπορούμε να το κάνουμε. Το έχουμε ξανακάνει. Το έχει κάνει ο καθένας μας προσωπικά τόσες φορές καταφέρνοντας να βγάλει τον εαυτό του έξω από πολύ δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπιζε.
Όλοι μαζί, και το πιστεύω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, μπορούμε να κάνουμε ακόμη κι αυτό που “δεν γίνεται”, ακόμη κι αυτό που φαίνεται να είναι “πολύ δύσκολο”.
Με πίστη και αγάπη μαζί, σε όλους μας,
Βένα Καλογήρου
